«Συνεστήθη εν Βαρωσίοις και υφίσταται από 30 Ιανουαρίου 1911, αναγνωστήριον υπό την επωνυμίαν Ανόρθωσις, επί της ηθικής αναπλάσεως, της ελληνικής μορφώσεως και της ψυχαγωγίας των μελών αυτού».
Πρώτη περίοδος (1911-1928)
Ο Σύλλογος «Ανόρθωσις» Αμμοχώστου ιδρύθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1911 και έφερε το όνομα «Αναγνωστήριο Ανόρθωσις». Η θέληση και η επιμονή του Νικόλαου Καταλάνου, για την ίδρυση ενός Αναγνωστηρίου στην Αμμόχωστο στα πρότυπα της «Αγάπης του Λαού» στη Λευκωσία παίρνει σάρκα και οστά.
Στα πρώτα πρακτικά για την ίδρυση της Ανόρθωσης αναφέρεται: «Συνεστήθη εν Βαρωσίοις και υφίσταται από 30 Ιανουαρίου 1911, αναγνωστήριον υπό την επωνυμίαν Ανόρθωσις, επί της ηθικής αναπλάσεως, της ελληνικής μορφώσεως και της ψυχαγωγίας των μελών αυτού». Το τσουχτερό κρύο της ημέρας εκείνης (ο τύπος της εποχής αναφέρει ότι ο Πενταδάκτυλος ήταν χιονισμένος) αντικαταστάθηκε με τη ζεστασιά της δημιουργίας ενός Συλλόγου που είχε στόχο την ηθική ανάπλαση, την ελληνική μόρφωση και την ψυχαγωγία των μελών του. Όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων, ουσιαστικά, η μεγάλη πρόκληση ήταν να ανορθώσει την ποιότητα ζωής των Βαρωσιωτών. Βασικοί σκοποί του νέου σωματείου η μόρφωση και η εθνικοχριστιανική διαπαιδαγώγηση των νέων της πόλης και της επαρχίας. Γι’ αυτό και δίνεται στο Σύλλογο ο χαρακτήρας αναγνωστηρίου.Η ρωμαλέα παρουσία του πολιτικού Ελευθέριου Βενιζέλου στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας και οι επίμονες προσπάθειες του για ανόρθωση του Ελληνισμού δεν άφησαν ασυγκίνητους και τους Έλληνες της Κύπρου. Οι οποίου μάχονται για τη δική τους ανόρθωση, αντιμετωπίζοντας κατάφατσα τους Άγγλους αποικιοκράτες. Μέσα σ’ αυτό τον πανελλήνιο ενθουσιασμό γεννήθηκε στην Αμμόχωστο το καινούργιο σωματείο. Και πήρε το όνομα «Ανόρθωσις» από τη λέξη που είχε ήδη γίνει πόθος και πάθος, όνειρο και όραμα ολόκληρου τους Ελληνισμού.
Την πρώτη Επιτροπή αποτελούν οι: Χαράλαμπος Οικονομίδης, Μιχαλάκης Μιχαηλίδης, Γεώργιος Ευαγγέλου Λοΐζου, Νικόλαος Πατατράκας, Κανάρης Σωτηρίου, Παναγιώτης Ιωάννου, Δημήτριος Σαβεριάδης και Χαράλαμπος Γαβριηλίδης. Πρώτος επίτιμος πρόεδρος του Συλλόγου ανακηρύχθηκε ο εμπνευστής του Συλλόγου, Νικόλαος Καταλάνος, στις 5 Φεβρουαρίου 1911.
Το 1922 δημιουργείται ταμιευτήριο για την ανακούφιση των προσφύγων της Μικράς Ασίας. Η Ανόρθωση πρωτοπορεί στο Πανελλήνιο και αποτελεί παράδειγμα αντιγραφής, στην προσπάθεια επούλωσης των πληγών από την Μικρασιατική καταστροφή.Οι εκδηλώσεις της Ανόρθωσης στρέφονται βασικά στον πνευματικό και κοινωνικό τομέα. Η μαντολινάτα και η φιλαρμονική του σωματείου, υπό την καθοδήγηση του Δημήτρη Δημητριάδη, στέλλουν τους ήχους και τις νότες τους να αγκαλιάσουν όλο το νησί. Όσο όμως γοητεύει η μαντολινάτα, άλλο τόσο γοητεύει η ενέργεια της Ανόρθωσης να διαθέσει τις εισπράξεις από τις εκδηλώσεις της, για τις ανάγκες της πατρίδας. Σε μια ώρα μαζεύεται το ποσό των ογδονταπέντε λιρών – ποσό τεράστιο για τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Ήταν η ώρα της πατρίδας. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδος, Ελευθέριος Βενιζέλος, στέλνει ευχαριστήριο επιστολή προς την Ανόρθωση.
Η πρώτη σπίθα για τη φωτιά που θα έκανε λάβα τις καρδιές των νέων της Αμμοχώστου, έχει ήδη ανάψει…
Δεύτερη περίοδος (1929-1955)
Το αγκάλιασμα της Ανόρθωσης ολοένα και από περισσότερους νέους, όχι μόνο στην Αμμόχωστο αλλά και παγκύπρια, δημιουργεί την ανάγκη αλλαγών ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις. Το «Αναγνωστήριον Ανόρθωσις» μετονομάζεται σε «Μουσικό, Φιλολογικό και Φιλαθλητικό Σύλλογο».
Το 1929 σαν έμβλημα του Συλλόγου, καθιερώνεται ο Φοίνικας. Το ιερό, μυθικό πουλί της Αρχαιότητας που αναγεννάται από την τέφρα του. Σοφή επιλογή. Γιατί η Ανόρθωση χρειάστηκε στη συνέχεια να αναγεννηθεί πολλές φορές από την τέφρα της.Παράλληλα δίδεται έμφαση στον αθλητισμό με τη λειτουργία ομάδων ποδοσφαίρου, πετόσφαιρας, θαλάσσιων αθλημάτων και κλασσικού αθλητισμού. Οι νέοι του Συλλόγου ίδρυσαν την Ποδοσφαιρική Ομάδα Ελλήνων Βαρωσίου (ΠΟΕΒ), η οποία αργότερα διαλύθηκε, καθώς αποφάσισε να προσχωρήσει στην Ανόρθωση – οι ποδοσφαιριστές της ΠΟΕΒ αποτέλεσαν την πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα του Συλλόγου. Αργότερα, ο ΓΣΕ οργάνωσε επαρχιακό πρωτάθλημα με τη συμμετοχή της Ανόρθωσης, του Γυμνάσιου Αμμοχώστου, της Ομόνοιας Αμμοχώστου, της Τουρκικής Λέσχης Αμμοχώστου και του Ποδοσφαιρικού Ομίλου Λευκονοίκου – πρωταθλήτρια αναδείχθηκε η Ανόρθωση.
Παρόλα αυτά, το καλοκαίρι του 1947, η Ανόρθωση (μαζί με την ΕΠΑ Λάρνακας και τον Πεζοπορικό) συγκρούστηκε με την τότε ηγεσία της ΚΟΠ, καθώς πρότεινε καταστατικές αλλαγές, με κυριότερη την εκ περιτροπής έδρα της ΚΟΠ σε όλες τις πόλεις – αυτό το αίτημα απορρίφθηκε. Επίσης, ο Σύλλογος της Ανόρθωσης ζήτησε ισότιμη μεταχείριση, καθώς θεωρούσε πως η ΚΟΠ ευνοούσε τα σωματεία της Λευκωσίας και κυρίως το ΑΠΟΕΛ. Αυτή η σύγκρουση είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση της Ποδοσφαιρικής Αθλητικής Ομοσπονδίας Κύπρου (ΠΑΟΚ) από τις ομάδες της Ανόρθωσης, της ΕΠΑ Λάρνακας και του Πεζοπορικού, με έδρα την Λάρνακα. Αργότερα, στην ΠΑΟΚ εντάχθηκαν ο ΑΜΟΛ Λεμεσού, η Τουρκική Λέσχη Λάρνακας, η Τουρκική Λέσχη Αμμοχωστού, η Τουρκ Ουτζιού Αμμοχώστου και Τσετίν Καγιά. Η σύγκρουση μεταξύ της ΠΑΟΚ και της ΚΟΠ έληξε το επόμενο έτος, όταν η ΕΠΑ, ο Πεζοπορικός και η Ανόρθωση επανεντάχθηκαν στην ΚΟΠ. Ωστόσο, λίγο αργότερα, σημειώθηκε η δεύτερη και πιο σημαντική διάσπαση του κυπριακού ποδοσφαίρου. Αιτία της διάσπασης ήταν ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των δεξιών και των αριστερών και το γεγονός ότι οι περισσότεροι σύλλογοι ασχολούνταν με την πολιτική. Στην Αμμόχωστο, ο ΓΣΕ και η Ανόρθωση είχαν αρκετά μέλη με αριστερές αντιλήψεις, γι’ αυτό και προχώρησαν σε αρκετούς περιορισμούς εις βάρος των αθλητών με αριστερές αντιλήψεις. Αυτοί οι περιορισμοί οδήγησαν τους αθλητές της Αμμοχώστου με αριστερές αντιλήψεις στην ίδρυση της Νέας Σαλαμίνας.
Παρά τις πολιτικές συγκρούσεις που επικράτησαν στην Κύπρο, το ποδοσφαιρικό τμήμα της Ανόρθωσης κατάφερε να κατακτήσει το Κύπελλο Κύπρου 1948-1949. Στα προημιτελικά, η Ανόρθωση νίκησε τον Πεζοπορικός Λάρνακας με σκορ 3-0, ενώ στον ημιτελικό επικράτησε της Τουρκικής Λέσχης Λευκωσίας με σκορ 5-1. Στον τελικό, η Ανόρθωση αντιμετώπισε τον ΑΠΟΕΛ σε δύο αγώνες. Ο πρώτος αγώνας διεξήχθη στις 3 Απριλίου 1949 στο παλιό ΓΣΠ και διεκόπη στο 87ο λεπτό, λόγω συγκρούσεων μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων – εκείνο το λεπτό, το σκορ του αγώνα ήταν 3-2 υπέρ του ΑΠΟΕΛ. Στον επαναληπτικό αγώνα, ο οποίος διεξήχθη στις 19 Ιουνίου, η Ανόρθωση επικράτησε με σκορ 3-0 και κατέκτησε το πρώτο ποδοσφαιρικό τρόπαιο στην ιστορία του Συλλόγου. Το επόμενο έτος, η Ανόρθωση κατέκτησε για πρώτη φορά το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Κύπρου 1949-50 – μετά από 14 αγώνες, η Ανόρθωση κατέλαβε την πρώτη θέση με 23 βαθμούς, έχοντας 11 νίκες, 1 ισοπαλία και 2 ήττες.
Στον ελληνοιταλικό πόλεμο που θα ξεσπάσει στις 28 Οκτωβρίου του 1940, ο Σύλλογος θα δηλώσει ξανά παρών στο εθνικό κάλεσμα. Το οίκημα του Συλλόγου γίνεται χώρος συγκέντρωσης αγαθών αλλά και και διεξαγωγής εράνων υπέρ των δοκιμαζόμενων Ελλαδιτών αδελφών μας καθώς επίσης και του ένδοξου Ελληνικού Στρατού. Ο πρώτος Κύπριος που έπεσε μαχόμενος στο Τεπελένι της Βορείου Ηπείρου, ήταν ο Βαρνάβας Σιερίφης ήταν μέλος της Ανόρθωσης. Ο εξ Αμμοχώστου, λαμπρός νέος, είχε μόλις ολοκληρώσει τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίχως δεύτερη σκέψη, πριν καν ξεκινήσει ο πόλεμος, έθεσε εαυτόν στη διάθεση της Μητέρας Πατρίδας.
Άλλο ένα μέλος της Ανορθώσης που έδωσε τη ζωή του για τη Λευτεριά, ο Λουκάς Λιασίδης. Φοιτητής ακόμα, στην Ιατρική κι αυτός της Αθήνας, λαβώθηκε θανάσιμα επίσης στο Τεπελένι και εξέπνευσε λίγο αργότερα σε νοσοκομείο των Αθηνών. Αμφότεροι οι δύο νέοι, είχαν την ευκαιρία να υπηρετήσουν την πατρίδα στα μετόπισθεν, ασκώντας το λειτούργημά τους σε κάποιο στρατιωτικό νοσοκομείο. Ωστόσο, όταν τους προέτρεψαν να το πράξουν, η απάντησή τους ήταν ξεκάθαρη: «οι Έλληνες Κύπριοι εθελοντές μια φιλοδοξία έχουν, να προασπίσουν την ελληνική πατρίδα πολεμώντας τον εχθρό της στο πεδίο της τιμής».
Στον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο χάνει ακόμα τη ζωή του ο Άντης Φάνος, επίσης μέλος της Ανορθώσης. Τον ακολουθεί ο Μίμης Πιερράκος. Ο Πιερράκος ήταν πρώην ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού και υπήρξε ο πρώτος προπονητής στην ιστορία της ομάδας, διατηρώντας μάλιστα ρόλο ποδοσφαιριστή-προπονητή. Ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που πέτυχε τέρμα με τον τιμημένο Φοίνικα στα στήθια. Τίμησε όμως πραγματικά τα χρώματα της ομάδας μας, θυσιάζοντας την ίδια τη ζωή του, στο πεδίο της μάχης.
Πίσω στην Κύπρο, αυτοί που δεν μπορούσαν να στελεχώσουν τον αντιναζιστικό αγώνα, συμμετείχαν με το δικό τους τρόπο. Πλήθος εράνων διεξήχθησαν, για την αγορά όχι μόνο στρατιωτικού υλικού για τους αγωνιζόμενους Ελλαδίτες και Κύπριους, αλλά κυρίως για την αγορά τροφίμων και ρουχισμού για την κάλυψη των μεγάλων αναγκών που υπήρχαν, τόσο στο μέτωπο, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ιδιαίτερα όταν η Γερμανική αντεπίθεση υποδούλωσε τελικά τον Ελληνισμό, οδηγώντας τον στην καταστροφή, την πείνα και την εξαθλίωση, η Κύπρος υπήρξε αποκούμπι των Ελλαδιτών αδερφών. Εξαίρεση βέβαια και σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούσε να αποτελέσει ο Σύλλογος μας. μας. Υπήρξε ξανά ο χώρος συγκέντρωσης αγαθών αλλά και διεξαγωγής εράνων.
Τρίτη περίοδος (1955-1974)
Την 1η Απριλίου του 1955 ξεκίνησε ο ένοπλος απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ έναντι των Άγγλων απικοιοκρατών του. Σε εκείνον τον απελευθερωτικό αγώνα συμμετείχαν μέλη, υποστηρικτές και αθλητές του Συλλόγου της Ανόρθωσης, όπως οι Αντώνης Παπαδόπουλος, Γρηγόρης Αυξεντίου, Κυριάκος Μάτσης, Παύλος Παυλάκης, Παναγιώτης Τουμάζος, Κώστας Χριστοδουλίδης, Ηλίας Παπακυριακού, Αντρέας Δημητρίου, Πετράκης Γιάλλουρος, Αλέκος Κωνσταντίνου, Γιώργος Μάτσης, Πανίκος Γιωρκάτζιης και άλλοι.
Το οίκημα του Συλλόγου , στα ακίνητα Χατζήμιχαηλ στην οδό Ερμού, ήταν το προπύργιο της ΕΟΚΑ στην πόλη και επαρχία Αμμοχώστου. Γίνεται χώρος συνάθροισης όπου οι νέοι κοινωνούν τα ιδανικά και το μεγαλείο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Οι Άγγλοι όμως, δεν χρειάζεται να έχουν στοιχεία για να στρέψουν την προσοχή τους στην Ανόρθωση. Η παρουσία της είχε ήδη «ενοχλήσει» προ πολλού. Έτσι με το ξημέρωμα σχεδόν του αγώνα γίνεται στόχος τους. Το βράδυ της Παρασκευής 23 Δεκεμβρίου 1955 βρετανοί στρατιώτες εισβάλλουν στο οίκημα της και συλλαμβάνουν αρκετούς θαμώνες, με βάση κατάλογο που είχαν στα χέρια τους. Ανάμεσά τους ο Αντώνης Παπαδόπουλος και ο Παύλος Παυλάκης. Πιο τυχερός φαίνεται ο Ηλίας Παπακυριακού που ενώ ήταν καθοδόν προς το οίκημα την τελευταία στιγμή πληροφορείται την παρουσία των Άγγλων και διαφεύγει τη σύλληψη.
Λίγο αργότερα, στις 24 Ιουλίου 1956 ο Διοικητής Αμμοχώστου θα διατάξει για δεύτερη φορά το κλείσιμο της Ανόρθωσης. Η εννιάμηνη όμως σιωπή του Συλλόγου δεν σήμαινε τίποτε για τα μέλη της, που συνέχισαν την ενεργό συμμετοχή τους στον αγώνα. Οι συνεδρίες του Δ.Σ. γίνονται στην Εμπορική Λέσχη, στο Οδοντιατρείο του Αδάμ και στο γραφείο του Σαρρή. Στην πορεία για το ξέφωτο της λευτεριάς και της Ελλάδας η Ανόρθωση είναι μαζί. Και μπροστά – μπροστά…
Στις 8 Ιουλίου του 1958 , η Ανόρθωση παρασημοφορείται για την εθνική δράση της από τους ίδιους τους Άγγλους.Το οίκημα όπου στεγάζεται από το 1931 η Ανόρθωση, στη Στοά Χατζημιχαήλ, στην οδό Ερμού, ανατινάσσεται από τους Άγγλους. Όπως είχε δηλώσει στο Γενικό Γραμματέα της Ανόρθωσης Ιωάννη Κυριακίδη, ο βρετανός ανακριτής Λόνικαν, στην έρευνα που έγινε στο οίκημα, βρέθηκαν βόμβες και περίστροφα της ΕΟΚΑ.
Την ίδια μέρα (Τρίτη) λίγο νωρίτερα, είχαν φονευθεί στο κατάστημα Παραλιμνίτη απέναντι από την Ανόρθωση, ένας Άγγλος αξιωματικός και ο συνοδός του. Ήταν φανερό πως η ανατίναξη του οικήματος έγινε για αντίποινο. Αλλά και για να … τελειώνουν μια για πάντα οι Άγγλοι από την ενοχλητική παρουσία της Ανόρθωσης. Έτσι νόμιζαν…
«Πλανάσθε» είπε στον επικεφαλής αξιωματικό της ομάδας που διενήργησε την έκρηξη, ο ιστορικός πρόεδρος του Συλλόγου Αναστάσιος Οικονομίδης .
«Το πνεύμα της Ανορθώσεως δεν πτοάται, δεν καταστρέφεται και η ωραία μας Ανόρθωσις ως ο Φοίνιξ, αενάως αναγεννάται. Δια να συνεχίσει την ιστορικήν και μεγάλην πορεία της». Όπερ και εγένετο.
Παρά τις συνεχείς συγκρούσεις Κυπρίων και Άγγλων, το ποδοσφαιρικό τμήμα της Ανόρθωσης συνέχισε να συμμετέχει στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Κύπρου – το Κύπελλο Κύπρου διεκόπη από το 1955 μέχρι το 1958. Τις χρονιές 1956-57 και 1957-58, η Ανόρθωση κατέκτησε το πρωτάθλημα Κύπρου, έχοντας στην κατοχή της 29 και 27 βαθμούς αντίστοιχα. Τη χρονιά 1958-59 δεν διεξήχθη το πρωτάθλημα Κύπρου, αλλά επανεκκίνησε η διοργάνωση του Κυπέλλου Κύπρου. Στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Κύπρου 1958-59, η Ανόρθωση αντιμετώπισε σε δύο αγώνες τον Πεζοπορικό – ο πρώτος αγώνας έληξε με σκορ 8-0 υπέρ της Ανόρθωσης, ενώ ο δεύτερος με σκορ 2-0 υπέρ του Πεζοπορικού (συνολικό σκορ 8-2 υπέρ της Ανόρθωσης). Στα προημιτελικά, η Ανόρθωση επικράτησε της ΠΑΕΚ με σκορ 0-5, ενώ στον ενδιάμεσο (μεταξύ προημιτελικών και ημιτελικών) γύρο, η Ανόρθωση νίκησε την Ομόνοια Λευκωσίας με σκορ 0-3. Στα ημιτελικά, η Ανόρθωση νίκησε τον ΑΠΟΕΛ με σκορ 3-1, ενώ στον τελικό, η Ανόρθωση νίκησε την ΑΕΛ με σκορ 1-0.
Ο ένοπλος απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ έληξε με την υπογραφή της συμφωνίας Ζυρίχης-Λονδίνου, η οποία ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Κύπρου. Από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κύπρου (1960) μέχρι και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο (1974), το ποδοσφαιρικό τμήμα της Ανόρθωσης κατέκτησε τρεις φορές το Κύπελλο Κύπρου (1961-62, 1963-64, 1970-71), τρεις φορές το πρωτάθλημα Κύπρου (1959-60, 1961-62, 1962-63) και δύο φορές το Σούπερ Καπ (1962, 1964). Την περίοδο 1972-73, το τμήμα πετοσφαίρισης ανδρών της Ανόρθωσης κατέκτησε το πρωτάθλημα Κύπρου, καθώς επίσης και το Πανελλήνιο Πανεπαρχιακό πρωτάθλημα (αήττητη) και έλαβε εισιτήριο συμμετοχής στην πρώτη κατηγορία του ελληνικού πρωταθλήματος πετοσφαίρισης 1973-1974 – η Ανόρθωση ήταν η μοναδική κυπριακή ομάδα που έλαβε μέρος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα πετοσφαίρισης ανδρών. Στο πρωτάθλημα πετοσφαίρισης Ελλάδος 1973-1974, η Ανόρθωση τερμάτισε στην τελευταία θέση, καθώς απεχώρησε από τη διοργάνωση (πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος) εξαιτίας της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Τέταρτη περίοδος (1974-2008)
Στις 14 Αυγούστου του 1974, οι τουρκικές δυνάμεις οι οποίες είχαν εισβάλει στην Κύπρο από τις 20 Ιουλίου, κατέλαβαν την γενέτειρα πόλη της Ανόρθωσης. Η κατάληψη της Αμμοχώστου σήμαινε την απώλεια της φυσικής έδρας του Συλλόγου, του σταδίου ΓΣΕ, καθώς και τον εκτοπισμό της Ανόρθωσης . Μέχρι το 1986, οπότε και χτίστηκε η προσωρινή έδρα, το στάδιο «Αντώνης Παπαδόπουλος», η Ανόρθωση δεν είχε σταθερή έδρα.Το ποδοσφαιρικό τμήμα της Ανόρθωσης αγωνιζόταν σε στάδια της Λάρνακας, της Λεμεσού,της Αραδίππου και στο Δασάκι της Άχνας. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε η Ανόρθωση, το 1975, το ποδοσφαιρικό τμήμα κατέκτησε το Κύπελλο Κύπρου, νικώντας την Ένωση Νέων Παραλιμνίου με σκορ 3-2 στον τελικό. Το 1995 κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα στην προσφυγιά. Δέκα χρόνια μετά, το 2005 σημειώθηκε ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στην ιστορία όχι μόνο του ποδοσφαιρικού τμήματος του Συλλόγου αλλά και του κυπριακού αθλητισμού γενικότερα. Στα πλαίσια του β’ προκριματικού γύρου του Τσάμπιονς Λιγκ 2005-06, η Ανόρθωση αντιμετώπισε την Τραμπζονσπόρ – αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση κυπριακής και τουρκικής ομάδας σε ευρωπαϊκό επίπεδο μετά την τουρκική εισβολή του 1974. Στον πρώτο αγώνα, η Ανόρθωση επικράτησε της Τραμπζονσπόρ με σκορ 3-1 στη Λευκωσία, ενώ ο δεύτερος αγώνας έληξε με σκορ 1-0 υπέρ της Τραμπζονσπόρ. Το συνολικό σκορ της αναμέτρησης ήταν 3-2 υπέρ της Ανόρθωσης, η οποία έλαβε το εισητήριο πρόκρισης στον τρίτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ.
Παράλληλα με το ποδοσφαιρικό τμήμα της Ανόρθωσης, αναπτύχθηκαν έντονα και τα τμήματα πετοσφαίρισης της Ανόρθωσης. Το 1975, η ανδρική πετοσφαιρική ομάδα , που δίκαια χαρακτηρίζεται σαν η «Βασίλισσα» του κυπριακού βόλευ , κατέκτησε για πρώτη φορά το Κύπελλο Κύπρου, νικώντας τον Ολυμπιακό Λευκωσίας με σκορ 3-1 στον τελικό. Το 1993, η ομάδα πετοσφαίρισης ανδρών της Ανόρθωσης κατέκτησε για πρώτη φορά το Σούπερ Καπ πετοσφαίρισης ανδρών Κύπρου, νικώντας τη Νέα Σαλαμίνα με σκορ 3-0 στον τελικό – αυτή ήταν και η πρώτη φορά που διοργανώθηκε το Σούπερ Καπ πετοσφαίρισης ανδρών Κύπρου. Το ίδιο έτος, το γυναικείο τμήμα πετοσφαίρισης της Ανόρθωσης κατέκτησε για πρώτη φορά το Σούπερ Καπ πετοσφαίρισης γυναικών Κύπρου, νικώντας την ΑΕΛ με σκορ 3-1 στον τελικό. Το 2002, το τμήμα πετοσφαίρισης γυναικών της Ανόρθωσης κατέκτησε για πρώτη φορά το πρωτάθλημα πετοσφαίρισης γυναικών Κύπρου, ενώ το 2004, η Ανόρθωση κατέκτησε για πρώτη φορά το Κύπελλο Κύπρου (πετοσφαίριση γυναικών), νικώντας την ΑΕΛ με σκορ 3-0 στον τελικό. Αξιόλογη δραστηριότητα ανέπτυξε η Ανόρθωση και στα τμήματα πετοσφαίρισης εφήβων, παίδων, παμπαίδων, νεανίδων, κορασίδων και παγκορασίδων. Την περίοδο 1989-90, το τμήμα πετοσφαίρισης παμπαίδων της Ανόρθωσης κατέκτησε για πρώτη φορά το πρωτάθλημα Κύπρου. Την περίοδο 2002-03, το τμήμα πετοσφαίρισης εφήβων κατέκτησε το Κύπελλο Κύπρου, ενώ την περίοδο 2008-09, οι έφηβοι πετοσφαιριστές της Ανόρθωσης κατέκτησαν για πρώτη φορά το πρωτάθλημα Κύπρου. Την περίοδο 2003-04, το τμήμα πετοσφαίρισης παίδων της Ανόρθωσης κατέκτησε για πρώτη φορά το πρωτάθλημα Κύπρου. Την περίοδο 1991-92, το τμήμα πετοσφαίρισης νεανίδων κατέκτησε για πρώτη φορά το πρωτάθλημα Κύπρου, ενώ την περίοδο 1997-98, οι νεανίδες κατέκτησαν για πρώτη φορά το Κύπελλο Κύπρου. Οι κορασίδες κατέκτησαν το πρωτάθλημα Κύπρου την περίοδο 1990-91, ενώ οι παγκορασίδες κατέκτησαν το πρωτάθλημα Κύπρου την περίοδο 1986-87.
Σύγχρονη εποχή (2008-σήμερα)
Στη σύγχρονη εποχή, η οποία ξεκινά από το 2008, το ποδοσφαιρικό τμήμα πέτυχε μια πολύ σημαντική διάκριση στο ευρωπαϊκό επίπεδο: τη χρονιά 2008-09, η Ανόρθωση κατάφερε να προκριθεί στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ και έγινε η πρώτη κυπριακή ομάδα που κατάφερε να προκριθεί στους ομίλους της συγκεκριμένης διοργάνωσης. Η πορεία της Ανόρθωσης ξεκίνησε στον πρώτο προκριματικό γύρο, με αντίπαλο την Πιούνικ Γερεβάν – ο πρώτος αγώνας έληξε με σκορ 1-0 και ο δεύτερος με σκορ 2-0 υπέρ της Ανόρθωσης. Στον επόμενο προκριματικό γύρο, αντίπαλος της Ανόρθωσης ήταν η Ραπίντ Βιέννης – ο πρώτος αγώνας έληξε με σκορ 3-0 υπέρ της Ανόρθωσης, ενώ ο δεύτερος αγώνας έληξε με σκορ 3-1 υπέρ της Ραπίντ (συνολικό σκορ 3-2 υπέρ της Ανόρθωσης). Στον τελευταίο προκριματικό γύρο, η Ανόρθωση αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό Πειραιώς – ο πρώτος αγώνας έληξε με σκορ 3-0 υπέρ της Ανόρθωσης, ενώ ο δεύτερος έληξε με σκορ 1-0 υπέρ του ΟΣΦΠ (συνολικό σκορ 3-1 υπέρ της Ανόρθωσης). Στη φάση των ομίλων, αντίπαλοι της Ανόρθωσης ήταν η Ίντερ, ο Παναθηναϊκός και η Βέρντερ Βρέμης. Στον πρώτο αγώνα, η Ανόρθωση αναδείχθηκε ισόπαλη με τη Βέρντερ Βρέμης με σκορ 0-0, στον δεύτερο αγώνα, η Ανόρθωση νίκησε τον ΠΑΟ με σκορ 3-1, στον τρίτο αγώνα, η Ανόρθωση ηττήθηκε από την Ίντερ με σκορ 1-0, στον τέταρτο αγώνα, η Ανόρθωση αναδείχθηκε ισόπαλη με την Ίντερ με σκορ 3-3, στον πέμπτο αγώνα, η Ανόρθωση αναδείχθηκε ισόπαλη με τη Βέρντερ Βρέμης με σκορ 2-2, ενώ στον τελευταίο αγώνα, η Ανόρθωση ηττήθηκε από τον ΠΑΟ με σκορ 1-0. Μετά από έξι αγώνες, η Ανόρθωση κατέλαβε την τέταρτη θέση με 6 βαθμούς και αποκλείστηκε από τις ευρωπαϊκές διοργάνωσεις της περιόδου 2008-09.
